In Nilphamary hebben we erg veel kinderen onderzocht. Ze zijn niet alle 400 gekomen, maar het waren er toch wel 325. We hebben de health workers de huid laten controleren en we hebben zelf de rest van het onderzoek gedaan. Qua tijd lukte het zo net om alle kinderen voor vijf uur te zien. Maar het waren te veel kinderen. Het is heel moeilijk om zo lang je concentratie vast te houden. Ons lukte het nog wel, maar onze health workers en vertaler hadden er duidelijk moeite mee. Onze vertaler zat op een gegeven moment zelfs te snurken...
Vorig jaar hebben we 10 dagen op deze plek gelogeerd. De werkdag eindigde dan om 5 uur. Dan werden badminton rackets gepakt en speelden we een wedstrijdje tot het donker was. Alleen waren de rackets niet van zo'n beste kwaliteit meer. Af en toe bleef de shuttle in een racket hangen.
In Birgonj kwamen we toevallig in een winkeltje (stalletje) vier rackets tegen. In een stoffige hoes. Maar in die hoes zaten echte lichtgewicht (ws carbon) rackets, voor een prijs waar je in NL alleen van kan dromen. Dus hebben we twee rackets gekocht en cadeau gedaan aan het centrum in Nilphamary. Natuurlijk moesten we een partijtje spelen voor we weg moesten. Bangladesh tegen Nederland. Het resultaat was vergelijkbaar met het resultaat bij het cricket wereldkampioenschap :( .
Voor degenen die het niet weten: cricket is in dit deel van de wereld net zo populair als voetbal bij ons. Bangladesh is gastland voor het wereldkampioenschap waar nu om wordt gestreden. En Nederland is één van de landen die zich heeft geplaatst. Onze kansen om te winnen zijn echter verwaarloosbaar.
De dag na Nilphamary zijn we naar Ghoraghat gereisd. Waardoor we al weer twee uur dichter bij Dhaka zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten