"Ik heb weer dezelfde buikpijn als vorig jaar. De chirurg zei toen dat ik bij een volgende keer gelijk naar het ziekenhuis moest komen." zei mevrouw Duinkerk bij binnenkomst in mijn spreekkamer. "Maar ik dacht, ik ga maar eerst even langs de huisarts."
Altijd gelijk terugkomen. U mag niet stoppen met deze medicijnen. U zal hier blijvend last van houden. U moet deze oefeningen volhouden. Als huisarts hoor ik vaak dat een specialist in het ziekenhuis opmerkingen plaatst, die voor de patiënt eeuwigheidswaarde hebben. En waarschijnlijk doe ik het zelf ook, zonder dat ik het in de gaten heb.
Als artsen realiseren we ons soms te weinig hoe veel waarde onze woorden hebben voor de mensen. Ondanks de mondigheid van patiënten en verkleining van de afstand tussen dokter en patiënt, zien veel mensen de dokter toch nog steeds als een autoriteit. En wat wij zeggen wordt door ons niet op een goudschaaltje gewogen, maar door de luisteraar wel. Jarenlang, soms tientallen jaren lang, blijft de opmerking van de dokter nog nagalmen in het hoofd van de patiënt. En gedraagt hij zich er naar. Soms ten goede, maar soms ook onnodig lang. Overigens merk ik dat dit ook geldt voor opmerkingen van leerkrachten of ouders.
Ik ga er op letten dat mijn opmerkingen een beperkte houdbaarheid hebben, en geen eeuwigheidswaarde. En mevrouw Duinkerk? Mevrouw Duinkerk had gelukkig al door dat de opmerking van de chirurg misschien wel al voorbij de houdbaarheidsdatum was. Voor mevrouw Duinkerk heb ik de specialist in het ziekenhuis gebeld. En met ons drieën kwamen we tot de conclusie dat ze best thuis door de huisarts kon worden behandeld.
Om privacyredenen zijn de namen van patiënten gefingeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten