De hype is al weer over. Even stonden de kranten er vol van. Nu is iedereen het al weer vergeten.
Steeds meer mensen gebruiken ADHD-medicijnen. De eerste reactie is dat het gebruik weer terug moet. We kunnen ons namelijk niet voorstellen dat er steeds meer mensen zijn met ADHD. De diagnose wordt vast vaak ten onrechte gesteld. Zou de ziekte ADHD eigenlijk wel bestaan? Of is de diagnose een verzinsel van de medicijnmakers, en maken die er een hype van?
Anderen zeggen weer dat we het nu beter kunnen onderzoeken, en dat we daarom meer mensen, vooral kinderen, vinden met ADHD. Eigenlijk zijn er in het verleden te weinig mensen behandeld.
Volgens Wikipedia is een hype een verschijnsel dat tijdelijk bovenmatige media-aandacht krijgt en daardoor belangrijker lijkt dan het in werkelijkheid is. Eigenlijk is een hype een soort ADHD. Prikkels die eigenlijk nauwelijks aandacht hoeven te krijgen, veroorzaken veel reactie.
ADHD heeft drie hoofdkenmerken: snel afgeleid zijn (overal op reageren), impulsiviteit (eerst doen en dan denken) en overbeweeglijkheid (voortdurend in beweging zijn).
Bij een hype gebeurt hetzelfde: mensen reageren (overmatig) op iets wat eigenlijk weinig aandacht nodig heeft, mensen hebben de neiging te gaan voor snelle conclusies en oplossingen, en standpunthouders doen hun best om een beweging in hun richting op gang te brengen.
Bij een deel van de mensen met ADHD helpen medicijnen. De medicijnen helpen om de aandacht goed vast te houden. Maar minstens net zo belangrijk voor mensen met ADHD is te zorgen voor structuur: Hoofdzaken van bijzaken onderscheiden. Zorgen dat prikkels voorspelbaar zijn. En dat er niet te veel prikkels zijn.
Laten die drie zaken nou net heel erg veranderd zijn in onze maatschappij: we worden overladen met informatie (lees: prikkels), die op allerlei manieren op ons af komen. Allerlei grote en kleine partijen, bewegingen en bedrijven, strijden om de aandacht van de consument, en proberen van hun bijzaak een hoofdzaak te maken. Om de aandacht te vangen moeten we verrrassend en onvoorspelbaar zijn. Als je al geen ADHD had, zou je het er bijna van krijgen...
In de maatschappij van vandaag hebben mensen met ADHD het moeilijker dan vroeger. Het leven is minder gestructureerd, minder voospelbaar, en er zijn veel meer prikkels. Bovendien zijn we op zoek naar snelle oplossingen. Een tabletje kan dan helpen.
We gebruiken meer ADHD medicatie. Helaas we kunnen de mensen met ADHD niet de schuld geven, ook niet de artsen die de diagnose stellen, en zelfs niet de medicijnfabrikanten die proberen hun product te verkopen. Nee, het is de schuld van de maaatschappij!
Of ben ik nu aan het hypen?
ADHD heeft drie hoofdkenmerken: snel afgeleid zijn (overal op reageren), impulsiviteit (eerst doen en dan denken) en overbeweeglijkheid (voortdurend in beweging zijn).
Bij een hype gebeurt hetzelfde: mensen reageren (overmatig) op iets wat eigenlijk weinig aandacht nodig heeft, mensen hebben de neiging te gaan voor snelle conclusies en oplossingen, en standpunthouders doen hun best om een beweging in hun richting op gang te brengen.
Bij een deel van de mensen met ADHD helpen medicijnen. De medicijnen helpen om de aandacht goed vast te houden. Maar minstens net zo belangrijk voor mensen met ADHD is te zorgen voor structuur: Hoofdzaken van bijzaken onderscheiden. Zorgen dat prikkels voorspelbaar zijn. En dat er niet te veel prikkels zijn.
Laten die drie zaken nou net heel erg veranderd zijn in onze maatschappij: we worden overladen met informatie (lees: prikkels), die op allerlei manieren op ons af komen. Allerlei grote en kleine partijen, bewegingen en bedrijven, strijden om de aandacht van de consument, en proberen van hun bijzaak een hoofdzaak te maken. Om de aandacht te vangen moeten we verrrassend en onvoorspelbaar zijn. Als je al geen ADHD had, zou je het er bijna van krijgen...
In de maatschappij van vandaag hebben mensen met ADHD het moeilijker dan vroeger. Het leven is minder gestructureerd, minder voospelbaar, en er zijn veel meer prikkels. Bovendien zijn we op zoek naar snelle oplossingen. Een tabletje kan dan helpen.
We gebruiken meer ADHD medicatie. Helaas we kunnen de mensen met ADHD niet de schuld geven, ook niet de artsen die de diagnose stellen, en zelfs niet de medicijnfabrikanten die proberen hun product te verkopen. Nee, het is de schuld van de maaatschappij!
Of ben ik nu aan het hypen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten