Ik weet nog goed hoe onhandig we waren. Met twaalf medisch studenten oefenden we op elkaar het slaan van reflexen. Toen nog arts-assistent Van Gijn probeerde ons te leren hoe we uit de losse pols met de hamer konden slaan, maar dan moesten we natuurlijk wel het goede plekje raken. En de neppatiënt moest volledig ontspannen zijn, ondanks ons onhandige vastpakken van zijn been.
