Inmiddels zijn we in het noorden van Bangladesh aangekomen. Aangezien dat een behoorlijke afstand is zijn we met de trein gereisd. Dat was een hele nieuwe ervaring. We reisden eerste klas maar het enige wat dit inhoud is dat je verzekerd bent van een zitplaats. Het was een dieseltrein en zag er uit alsof het de eerste trein was die ooit in gebruik is genomen. Het landschap van Bangladesh trok aan ons voorbij. Gevoelens van droefheid kwamen soms omhoog. Je ziet overal alleen maar armoede. Kilometers lang. Is er nog hoop voor dit land vroegen we ons dan in stilte af?
Maar dan zien we weer de rijstplantjes die overal in het water staan. Een prachtig gezicht. Het jonge groen dat net boven het water uit komt. Teken van nieuw leven. Teken van de lente. Teken van een nieuw seizoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten